निघून जावे

वाळूवरती इमले रचुनी निघून जावे

श्वासांवरती कविता लिहुनी निघून जावे

हरितद्रव्य आतले संपुनी होता पिवळे

पानफुटीला छिद्र ठेवुनी निघून जावे

क्षणाक्षणाला ज्योत बदलते निरांजनाची

विझता विझता तूप घालुनी निघून जावे

रेंगाळावे उगा कशाला गाडीमध्ये

आल्यावरती गाव, उतरुनी निघून जावे

शहरांमध्ये झगमगाट पण दिपती डोळे

उजेड गावा जरा देउनी निघून जावे

रंगांचा कल्लोळ माजला चित्रामध्ये

चित्रावरची सही पाहुनी निघून जावे

***

आसावरी काकडे

५.४.२०१७