चैतन्याची कळी निथळते आहे
चैतन्यच पाहे सर्व ठायी ।
देहभान येता उमलू लागली
पूर्ण फूल झाली हळूहळू ।
उमटली नक्षी रंग उजळला
जीव सुखावला आत्मरंगी ।
देह गोळा केला पूर्णत्व भोगून
पाठ फिरवून निघाली ती ।
तिच्यामागे तिचा डोकावतो अंश
जीवनाचा वंश चालू राही..!
***
आसावरी काकडे
