Tuesday 10 January 2017

मिटल्या पापण्यांआड...

धुवाँधार पावसात
चिंब भिजून निथळणाऱ्या चेहऱ्याच्या
या छायाचित्राखाली
लिहिलीय एक ओळ
'मिटल्या पापण्यांआड...'

ती वाचण्याच्या निमित्तानं
तुम्ही छायाचित्राच्या जवळ जाल
तर फक्कन दिवे लागावेत
तशा उघडतील पापण्या
आणि आत दिसतील तुम्हाला

अनंत गतजन्मांचे भोग
प्रतीकरूपात विखूरलेले अस्ताव्यस्त...
उंच कापलेले पाहाड... दऱ्या
मधून वाहणारे रस्ते
हिरवी शेतं... फुलांचे ताटवे
किंवा ओसाड जमीन... रखरखीत डोंगर
माणसांचे जथ्थे.. वाहनं..
प्राणी.. पक्षी नि काय काय
.........

पाहता पाहता तुम्ही थकून जाल
मागे फिराल
पण.....
तुम्हाला आत घेऊन
छायाचित्रातील पापण्या मिटलेल्या असतील
आणि तुम्ही कैद व्हाल
मिटल्या पापण्यांआड....

छायाचित्र आतून पाहाल
तेव्हा कळेल तुम्हाला
की निथळणारं
ते पाणी पावसाचं नाही
गोठलेले अश्रू आहेत ....
ओघळतायत आता तुमच्या उबेनं...!
***
आसावरी काकडे
१०.१.२०१७

No comments:

Post a Comment