भेटे नवी राई / नव्या पर्वाच्या प्रतीक्षेत: रेषा केवळ..

Wednesday 4 January 2017

रेषा केवळ..

तळहाताच्या पाटीवरती
असती केवळ रेषा
काही नसते त्यांच्या खाली
मूकच असते भाषा

बाळमुठीच्या बंद त्वचेवर
रेषांचे वळ उठती
वृद्ध त्वचेला जशा सुरकुत्या
थकल्यावरती पडती

रेषा केवळ पार्थिव घटना
देहासम त्या नश्वर
दिसे कुणा पण त्यांच्या खाली
विधिलिखिताचे अक्षर..!
***
आसावरी काकडे
४.१.२०१७

No comments:

Post a Comment

मनोगत

आतमधे मळभ असतंच. काहीतरी साचत असतं. रुजत असतं. उगवत असतं आतल्याआत. पण अनेक पावसाळे भोगून झाल्यानंतर रुजण्या-उगवण्याचे, फुलण्या-गळण्याचे नावीन्य ओसरते. नकळत एक तटस्थ अवस्था येते. किंवा मख्ख थकलेपण. पिकलेली फळं पडतात आतल्याआत पण ती उचलून कुणाला द्यावी-दाखवाविशी वाटत नाहीत..!

पण अचानक मरगळ वितळते. चक्राकार गतीत फिरणार्‍या त्याच त्या घटनांमधे ताजेपण जाणवतं. तो क्षण नवी राई भेटवणारा असतो. तिचं हिरवेपण लपेटून मळभही बोलू लागतं... साचलेलं सगळं नव्या ऊर्जेसह उगवू लागतं कवितांमधून..

नव्या राईत भेटलेल्या नव्या कविता इथे सादर करतेय-