झाडास पाखराचा
लागे असा लळा गं
गाई सुरेल, त्याचा
आनंद आगळा गं
जाता उडून दूर
येई भरून ऊर
होता उशीर थोडा
दाटून ये गळा गं
पाना-फुलात खेळे
पसरून पंख भोळे
इवलेच रूप त्याचे
अन रंग तो निळा गं
आकाश सोबतीला
भुलवीत रंग-लीला
घे पाखरू भरारी
झाडास सावळा गं..!
***
आसावरी काकडे
९.१.२०१७
लागे असा लळा गं
गाई सुरेल, त्याचा
आनंद आगळा गं
जाता उडून दूर
येई भरून ऊर
होता उशीर थोडा
दाटून ये गळा गं
पाना-फुलात खेळे
पसरून पंख भोळे
इवलेच रूप त्याचे
अन रंग तो निळा गं
आकाश सोबतीला
भुलवीत रंग-लीला
घे पाखरू भरारी
झाडास सावळा गं..!
***
आसावरी काकडे
९.१.२०१७
No comments:
Post a Comment