भेटे नवी राई / नव्या पर्वाच्या प्रतीक्षेत: आयुष्यासोबत..

Monday 23 January 2017

आयुष्यासोबत..

आयुष्यासोबत गुण-अवगुण
मोजलेले क्षण ओटी आले

मिळाल्या क्षणांचा विचार न केला
अवगुण-काला आवरला

कळो आले मना उणेपण काय
तरंगांची साय खरडली

आकांत करून अवगुण-झोळी
पुरी रिती केली हळू हळू

कसोटीच्या क्षणी पण उमगले
आत रुतलेले होते बाकी

त्वचाच झालेले जणू जन्मजात
टाकायची कात त्यांची कशी?

नवा आकांतही होत गेला क्षीण
त्याने मातीपण स्वीकारले..!
***
आसावरी काकडे
२१.१.२०१७

No comments:

Post a Comment

मनोगत

आतमधे मळभ असतंच. काहीतरी साचत असतं. रुजत असतं. उगवत असतं आतल्याआत. पण अनेक पावसाळे भोगून झाल्यानंतर रुजण्या-उगवण्याचे, फुलण्या-गळण्याचे नावीन्य ओसरते. नकळत एक तटस्थ अवस्था येते. किंवा मख्ख थकलेपण. पिकलेली फळं पडतात आतल्याआत पण ती उचलून कुणाला द्यावी-दाखवाविशी वाटत नाहीत..!

पण अचानक मरगळ वितळते. चक्राकार गतीत फिरणार्‍या त्याच त्या घटनांमधे ताजेपण जाणवतं. तो क्षण नवी राई भेटवणारा असतो. तिचं हिरवेपण लपेटून मळभही बोलू लागतं... साचलेलं सगळं नव्या ऊर्जेसह उगवू लागतं कवितांमधून..

नव्या राईत भेटलेल्या नव्या कविता इथे सादर करतेय-