क्षणचित्रे-

उभी केळ दारात भारावलेली
वरी सावली गर्द पानांमधूनी
मुळांना मिठी गच्च ती मृत्तिकेची
हवा भोवताली अडोसा धरूनी
***

तुरे कोवळे डोलुनी गीत गाती
फुले गोजिरा गंध श्वासास देती
ढगांनी नभाला कळू ना दिले ते
निळे गूज कानात सांगेल माती
***

किती सूख दाटून आलेय गात्री
तरी धून का ही मनी भैरवीची
झरे सावळी आस मेघांमधूनी
पिसे का गळाली तरी पाखरांची
***

आसावरी काकडे
१८.८.१६