हे दुख ते दुख म्हणून जो लक्ष वेधून घेतोय,
चित्ताला अस्वस्थ करतोय तो मी नव्हेच
हवा कुंद झालीय, आकाश काळवंडलंय
म्हणून ज्याचं हृदय धडधडतंय तो मी नव्हेच
आनंदानंही विचलित करणारं मन
ज्याला बिथरवतंय तो मी नव्हेच
अस्तित्वाच्या एकेका चेहऱ्याला 'तो मी नव्हेच' म्हणत
पुढं जाता जाता प्रत्येक वेळी लक्षात येतं
की 'तोच मी' चा मुक्काम
मृगजळासारखा आणखी थोडा दूर गेलाय..!
***
आसावरी काकडे
८.६.२०२१
५.४०
No comments:
Post a Comment