भेटे नवी राई / नव्या पर्वाच्या प्रतीक्षेत: रात्र जिवाचे माहेर

Tuesday 27 December 2016

रात्र जिवाचे माहेर

रात्र जिवाचे माहेर
रोज कुशीत घेणारे
आणि दिवस सासर
राबायला लावणारे

रात्र सजवते स्वप्न
गाढ निजल्या नेत्रात
रुजवते बळ नवे
क्षीण झालेल्या गात्रात

दिस उजाडता लख्ख
सय कर्तव्यांची होते
घड्याळाच्या काट्यांंसवे
जिवा धावावे लागते

दिस मावळतो तेव्हा
रात्र होते पुन्हा आई
नव्या पाठवणीसाठी
गाते नवीन अंगाई
***
आसावरी काकडे
२४.१२.१६

No comments:

Post a Comment

मनोगत

आतमधे मळभ असतंच. काहीतरी साचत असतं. रुजत असतं. उगवत असतं आतल्याआत. पण अनेक पावसाळे भोगून झाल्यानंतर रुजण्या-उगवण्याचे, फुलण्या-गळण्याचे नावीन्य ओसरते. नकळत एक तटस्थ अवस्था येते. किंवा मख्ख थकलेपण. पिकलेली फळं पडतात आतल्याआत पण ती उचलून कुणाला द्यावी-दाखवाविशी वाटत नाहीत..!

पण अचानक मरगळ वितळते. चक्राकार गतीत फिरणार्‍या त्याच त्या घटनांमधे ताजेपण जाणवतं. तो क्षण नवी राई भेटवणारा असतो. तिचं हिरवेपण लपेटून मळभही बोलू लागतं... साचलेलं सगळं नव्या ऊर्जेसह उगवू लागतं कवितांमधून..

नव्या राईत भेटलेल्या नव्या कविता इथे सादर करतेय-