मौन तेव्हा पाळले ती चूक झाली
आज अश्रू गाळले ती चूक झाली
केवढे केले प्रबोधन जाणत्यांनी
शिष्यही पण हारले ती चूक झाली
अर्जुनाने जिंकले होते स्वयंवर
द्रौपदीला 'वाटले' ती चूक झाली
खूप काही वाचले, अभ्यासले पण
शब्द नुसते साचले ती चूक झाली
भोवती जल्लोष चाले उत्सवांचा
व्यर्थ सारे मानले ती चूक झाली
एकही ना पान आले जवळ त्याच्या
उंच इतके वाढले ती चूक झाली..!
आतही, बाहेरही आहे दिवा पण
मीच डोळे झाकले ती चूक झाली..!
***
आसावरी काकडे
No comments:
Post a Comment