तोच तारतो

रात्र संपली, समोर फाकली उषा
रेंगते तरी अजून अंतरी निशा

कोण या मनास रोज काय पाजते
झिंगुनी स्वतःसवेच नाचनाचते

रिक्ततेत ओतते नवीन वेदना
पोकळी भरावयास शोधते खुणा

हाच शाप मानवास नित्य भोवतो
व्यासस्पर्श, त्यास मात्र तोच तारतो..!
***
आसावरी काकडे
२४.११.१६