कोण काठीला गाजर
बांधुनिया धावविते
धावण्याचे श्रेय सारे
उगा गाजराला जाते
पावलांना अमिषसे
कधी लागते गाजर
पण व्हावा आवेगांचा
नित्य आतून जागर
हळुहळु विसरावी
बाह्य प्रेरणांची साद
खोल जाऊन शोधावा
स्वत्व असलेला शब्द
तप असते कविता
कुणी म्हणे असे वीज
कसे कागदी शब्दांना
सोसेल हे तप्त बीज?
सारा दाह सोसणारी
व्हावे लागते जमीन
अंकुरांच्या जन्मासाठी
लागे फुटावे आतून
जन्म बाईचा लाभला
नाही अनोळखी वेणा
सोस त्याच कळा जरा
शब्द मिळेल शहाणा..!
***
२८ एप्रिल २०१६
No comments:
Post a Comment