सर्प सांभाळती विष उदरात
दाह सोसतात अंतरंगी
पोळणे पिकता त्वचा निखळते
कात टाकुनी ते होती नवे
पुन्हा नवा दाह नवी सळसळ
जगण्याची कळ पुन्हा नवी
प्रत्येक जिवाचे एक ऋतुचक्र
त्वचेखाली सत्र चालू राही
सारे नियोजन असे जन्मजात
मृत्यू टाके कात आयुष्याची..!
***
आसावरी काकडे
१८ मे
२०१६
No comments:
Post a Comment