Saturday, 14 January 2017

आता...

किती जन्मोत्सव
भोगले सुखाने
आता समाधाने
घर केले.

कैक पौर्णिमांचा
उजेड घरात
नाही भिववीत
तम आता

विस्मृतीत गेले
वेदनांचे पर्व
आता बाकी सर्व
सूख आहे

नांदते गोकुळ
भोवती, मनात
आता विजनात
कोण जाई

रोम-रोमांमध्ये
साफल्य जिण्याचे
आता नाम त्याचे
आहे ओठी

दिवा मालवाया
आधाराची काठी
आता जगजेठी
सोबतीला..!
***
आसावरी काकडे
१४.१.२०१७

No comments:

Post a Comment