हवे भिजलेले मन
किंवा दुःख सोसलेले
तेव्हा फुटतात शब्द
आत अधीर झालेले
सूर मारून तळाशी
स्वर लावतात असा
कवितेने वेदनेचा
जणू घेतलाय वसा
युगायुगांचेच आहे
नाते वेदनेशी तिचे
क्रौंच-दुःखाला मिळाले
छंद, शब्द वाल्मिकींचे
कवितेच्या ओठी येता
दुःख इवले कुणाचे
ओलांडून स्थल-काल
होते अवघ्या विश्वाचे..!
***
आसावरी काकडे
१२.२.२०१७
किंवा दुःख सोसलेले
तेव्हा फुटतात शब्द
आत अधीर झालेले
सूर मारून तळाशी
स्वर लावतात असा
कवितेने वेदनेचा
जणू घेतलाय वसा
युगायुगांचेच आहे
नाते वेदनेशी तिचे
क्रौंच-दुःखाला मिळाले
छंद, शब्द वाल्मिकींचे
कवितेच्या ओठी येता
दुःख इवले कुणाचे
ओलांडून स्थल-काल
होते अवघ्या विश्वाचे..!
***
आसावरी काकडे
१२.२.२०१७
No comments:
Post a Comment