*वाट*

एक साधीशी
पाऊलवाट होती ती
बैलगाडीच्या चाकांनी रुंदावून
तिला चाकोरी केलं

फुफाट्याची डांबरी झाली
मग काँक्रीटची
दुपदरी.. चौपदरी.. सहापदरी झाली
जमीन पोखरून भुयारी झाली
मग उड्डाणपूल झाली

पंख लावून आकाशगामी झाली
कधी शीड कधी इंजिन लावून
अथांग जलाशय पार करू लागली
प्राणवायूच्या नळकांड्या घेऊन
सागरतळ धुंडू लागली

महाकाय डोंगरांना
वळसे घालत घाट झाली
पोखरून काढत बोगदा झाली

वाट सर्वगामी झाली..

पण तिला कळेनासं झालंय आता..
ती पोचतेय मुक्कामी
की नुसतीच फिरतेय गोल गोल..!
***
आसावरी काकडे
९.१२.१६