Sunday, 11 December 2016

थांब थांब...

थांब थांब वेड्या मनुजा
नको घालु घाव
किती वेदना होती ते
मुळांनाच ठाव

किती स्वार्थ साधुन घेसी
पहा जरा दूर
वृक्षतोड करुनी अंती
बडवशील ऊर

इमारती रस्ते... सारी
अर्थशून्य ठेव
मुला-लेकरांना थोडा
प्राणवायु ठेव..!
***
आसावरी काकडे
८.१२.१६

No comments:

Post a Comment