भेटे नवी राई / नव्या पर्वाच्या प्रतीक्षेत: या सुखानो या...

Wednesday, 3 October 2018

या सुखानो या...

या सुखानो या म्हणाले
घर सुने सजवा म्हणाले

रंगवा नभ आठवांचे
पंख पसरा ना म्हणाले

रे किती ओसाड झाले
बरस आयुष्या म्हणाले

गंध उसना दे जरासा
पारिजाताला म्हणाले

बोट रुतली वाळवंटी
तार आम्हाला म्हणाले

आमुचा आहे पिता हा
सर्व बापूंना म्हणाले..!
***
आसावरी काकडे
२.१०.२०१८

No comments:

Post a Comment

मनोगत

आतमधे मळभ असतंच. काहीतरी साचत असतं. रुजत असतं. उगवत असतं आतल्याआत. पण अनेक पावसाळे भोगून झाल्यानंतर रुजण्या-उगवण्याचे, फुलण्या-गळण्याचे नावीन्य ओसरते. नकळत एक तटस्थ अवस्था येते. किंवा मख्ख थकलेपण. पिकलेली फळं पडतात आतल्याआत पण ती उचलून कुणाला द्यावी-दाखवाविशी वाटत नाहीत..!

पण अचानक मरगळ वितळते. चक्राकार गतीत फिरणार्‍या त्याच त्या घटनांमधे ताजेपण जाणवतं. तो क्षण नवी राई भेटवणारा असतो. तिचं हिरवेपण लपेटून मळभही बोलू लागतं... साचलेलं सगळं नव्या ऊर्जेसह उगवू लागतं कवितांमधून..

नव्या राईत भेटलेल्या नव्या कविता इथे सादर करतेय-