Friday, 12 May 2017

मुक्तके

देऊन जन्म मजला आयुष्य दान केले
झिजवून देह अपला मजला तिने घडविले
साऱ्याच शृंखला ती तोडून आज गेली
सारे निभावुनी अन आतून मुक्त झाली..!
***

थवे येथे उजेडाचे असावे वाटले थोडे
पाखरांना जरा खाली बसावे वाटले थोडे
किती कल्लोळ कोषांचे अंतरी साहिले त्यांनी
कळ्यांनाही उन्हामध्ये हसावे वाटले थोडे
***

रोज पहाटे दिवस उगवतो अन मावळतो संध्याकाळी
स्वप्नांना उठवून पहाटे घरी धाडतो संध्याकाळी
रोज उपसतो श्वास तमातुन पेरत जातो देहांमध्ये
मावळण्याआधीच, उद्याचा दिवा लावतो संध्याकाळी..!
***
आसावरी काकडे
२५.४.२०१७

No comments:

Post a Comment