भेटे नवी राई / नव्या पर्वाच्या प्रतीक्षेत: थकलेत भोई

Monday, 20 June 2016

थकलेत भोई

माझ्या मनातील
आकाश म्हणाले
किती हे इवले
मन तुझे..!

ओलांड उंबरा
'मी'पण सोडून
रिकामी होऊन
धाव जरा..!

थकलेत भोई
नको तुझे माझे
पालखीत ओझे
नको काही..!

मागे सार भिंती
खिडक्या उघड
पायाचे दगड
मुक्त कर

विस्तारो जाणीव
नको क्षितिजही
नको मागे काही
हवे असे..!

***
आसावरी काकडे
१८ जून २०१६
तरुण भारत दि अंक 16

No comments:

Post a Comment

मनोगत

आतमधे मळभ असतंच. काहीतरी साचत असतं. रुजत असतं. उगवत असतं आतल्याआत. पण अनेक पावसाळे भोगून झाल्यानंतर रुजण्या-उगवण्याचे, फुलण्या-गळण्याचे नावीन्य ओसरते. नकळत एक तटस्थ अवस्था येते. किंवा मख्ख थकलेपण. पिकलेली फळं पडतात आतल्याआत पण ती उचलून कुणाला द्यावी-दाखवाविशी वाटत नाहीत..!

पण अचानक मरगळ वितळते. चक्राकार गतीत फिरणार्‍या त्याच त्या घटनांमधे ताजेपण जाणवतं. तो क्षण नवी राई भेटवणारा असतो. तिचं हिरवेपण लपेटून मळभही बोलू लागतं... साचलेलं सगळं नव्या ऊर्जेसह उगवू लागतं कवितांमधून..

नव्या राईत भेटलेल्या नव्या कविता इथे सादर करतेय-