वळून मागे पाहीलं तर..

मी माझ्या खिडकीतून पहात होते
रस्त्यावरून निघालेला हजारोंचा जत्था
त्यांच्या पायात
सुंदर रंगीबेरंगी पैंजण दिसत होते
त्यांना हसत नाचत चालताना पाहून
नकळत मी माझ्यातून उठले
आणि त्यांच्यात सामिल झाले..!

त्यांच्या सवे नाचताना कळलं नाही
माझ्या मलमपट्ट्यांचे कधी पैंजण झाले ते..
हस्तांदोलन करून परतताना
वळून मागे पाहीलं
तर सगळ्या पायांना
पट्ट्या बांधलेल्या होत्या..

पण माझ्या पैंजणांना
मी पुन्हा पट्ट्या होऊ दिलं नाही..!

***

आसावरी काकडे
मार्च २०१६