थकलेत भोई

माझ्या मनातील
आकाश म्हणाले
किती हे इवले
मन तुझे..!

ओलांड उंबरा
'मी'पण सोडून
रिकामी होऊन
धाव जरा..!

थकलेत भोई
नको तुझे माझे
पालखीत ओझे
नको काही..!

मागे सार भिंती
खिडक्या उघड
पायाचे दगड
मुक्त कर

विस्तारो जाणीव
नको क्षितिजही
नको मागे काही
हवे असे..!


***
आसावरी काकडे
१८ जून २०१६
तरुण भारत दि अंक 16

तो जन्माला आला

तो जन्माला आला
आणि भाषेत पाय रोवून उभा राहिला..!
निरर्थक हा एकच शब्द
त्याला अर्थपूर्ण वाटला..
मग एका प्रदीर्घ आत्महत्येच्या प्रक्रियेचा
अविभाज्य भाग बनून जगत राहिला..

निर्बुद्ध यातना
ओतप्रोत कंटाळा
प्रगाढ अज्ञान
विक्षिप्त प्रतिसाद
आक्षितिज निष्क्रियता..
आणि पावसाची निश्चेष्ट प्रतीक्षा
यांच्या अपूर्व गराड्यात
हेलपटत राहिला..

तो
एक नखशिखांत.. मूर्तिमंत थकवा..!

***

आसावरी काकडे
११ जून २०१६

वळून मागे पाहीलं तर..

मी माझ्या खिडकीतून पहात होते
रस्त्यावरून निघालेला हजारोंचा जत्था
त्यांच्या पायात
सुंदर रंगीबेरंगी पैंजण दिसत होते
त्यांना हसत नाचत चालताना पाहून
नकळत मी माझ्यातून उठले
आणि त्यांच्यात सामिल झाले..!

त्यांच्या सवे नाचताना कळलं नाही
माझ्या मलमपट्ट्यांचे कधी पैंजण झाले ते..
हस्तांदोलन करून परतताना
वळून मागे पाहीलं
तर सगळ्या पायांना
पट्ट्या बांधलेल्या होत्या..

पण माझ्या पैंजणांना
मी पुन्हा पट्ट्या होऊ दिलं नाही..!

***

आसावरी काकडे
मार्च २०१६

कोंब आतून येता

रणरणत उन्हाने

पेटवील्या मशाली

तडफड धरतीची

की शिगेला मिळाली

मग भणभण वारा

वादळी रूप ल्याला

निववुन भवताला

मेघ घेऊन आला

कडकड रव झाला

वीज भेदून गेली

सरसर झड येता

भू जरा शांत झाली

लवलव करणारे

कोंब आतून येता

हळुहळु धरतीही

विस्मरे तो फुफाटा

हिरवळ वर पाही

दूर सारून माती

किलबिल करणारी

पाखरे गीत गाती..!

***

आसावरी काकडे

२ जून २०१६

साप्ताहिक सकाळ 23 जुलै 16

म्हणून घडलं एवढं सगळं..!?

तिला माहीत नाही

कुणाच्या चोचीतून पडलं बी

उडता उडता..

तिनं विचारलं नाही नाव गाव

सहज सामावून घेतलं उदरात

इकडून तिकडून पाणी आलं

ऊन.. वारा.. आणि सर्वसाक्षी आकाशही

तरारली कर्दळ

इमारतीच्या आडोशाला

रानही उगवत राहिलं

तिला बिलगून...

त्याला माहीत नाही

ही कशाची फांदी.. कोणती पानं..फुलं..

उघड्यावरच बहरलेल्या

त्या झुडुपात

त्यानं शोधला आडोसा

पानांच्या आत आत जाऊन

निवांत घासत राहिला इवले पंख

इवल्या चोचीनं

तिथल्या तिथंच उडून पाहिलं जरासं

आणि किलबिलत उडून गेला..!

एका पक्षाला

क्षणभर आडोसा मिळावा

म्हणून घडलं

एवढं सगळं..!?

***

आसावरी काकडे 

१ जून २०१६

नको ते उखाणे..

कुठुन कुठुन येती

जीव एकत्र येथे

परत परत वारी

जातसे नित्य तेथे

अवतन तर कोणी

धाडते ना कुणाला

अविरत पण येथे

नांदते धर्मशाळा

कळत वळत नाही

काय येथे करावे

मिरवुन क्षणमात्रे

काळ येता मरावे

उगिचच जर येणे

भोगणे आणि जाणे

खळबळ सगळी का

का नको ते उखाणे?

***

आसावरी काकडे

१ जून २०१६