सूप्तावस्थेतील संवाद

 

Talking in their sleep
by Edith M . Thomas या कवितेचा अनुवाद

सूप्तावस्थेतील संवाद

‘तुम्हाला वाटतं मी मृत झालोय’

सफरचंदाचं झाड म्हणालं,

कारण माझ्याजवळ एकही पान नाहीए दाखवायला

मी काहीसा झुकलोय

माझ्या फांद्या वाकल्यायत

माझ्या अंगावर सुस्त, निर्जीव शेवाळं पसरलंय

पण मी जिवंत आहे बुंध्यात.. कोंबात

येत्या मे महिन्यातल्या कळ्या

मी सध्या झाकून ठेवल्यायत..

 

पण मला कींव येते

माझ्या पायाशी पसरलेल्या वाळलेल्या गवताची’

 

‘तुला वाटतं मी मृत झालोय’

वाळलेलं गवत तत्परतेनं म्हणालं,

कारण देठ आणि पाती मला सोडून गेलीयत

पण मी आहे जमिनीखाली

भक्कम आणि सुरक्षित.

बर्फाची रजई पांघरलेली आहे वरून

पूर्ण जिवंत आहे मी आत

आणि नव्यानं उगवायला तयार आहे.

या वर्षीचा वसंत नृत्य करत येण्याचाच अवकाश आहे.

 

पण मला फांदीवरून गळून पडलेल्या,

देठ नसलेल्या या फुलाची दया येतेय’

 

‘तुला वाटतं मी मृत झालोय’

एक नाजुक आवाज बोलला,

‘कारण फांदी आणि मुळं नाहीएत माझ्या सोबतीला.

पण मी कधीच नाहीसा झालो नाही.

फक्त मी वार्‍यानं पेरलेल्या

मृदू मधूर बीजांमधे मला लपवून ठेवलंय.  

आणि शिशिराच्या दीर्घ घटकांमधे

मी धीरानं वाट पाहातोय...

 

तुम्ही मला परत पाहाल

तेव्हा मी हसेन तुम्हाला

शेकडो फुलांच्या डोळ्यांमधून..!

***

मराठी अनुवाद : आसावरी काकडे