Monday, 5 June 2017

कणिका

रात्रीच्या अंधाराला
काजवा घालतो कोडे
किति विचार केला तरिही
त्याला न उमगते थोडे

उगवतो सूर्य पण जेव्हा
किरणांतुन उत्तर येते
तो स्वयंप्रकाशी आहे
त्याचे न जराही अडते..!
***

झाड होऊनिया  भूमी उगवते
नभाला बाहते  आलिंगाया

पाखरू होऊन  झेपावते नभ
सोहळा दुर्लभ  नाही मुळी..!

पाहणारे नेत्र  हवेत मनाला
दिसेल सोहळा  क्षणोक्षणी..!
***
आसावरी काकडे
४.६.२०१७

No comments:

Post a Comment