गात्रांच्या उंबरठ्यावर
लावीन रोज मी पणती
दारावर बांधुन तोरण
सजवीन मृण्मयी नाती
मी गाइन त्यांच्यासाठी
साजिरी गोजिरी गाणी
लागता स्वरांच्या दिवल्या
उजळेल आतली ग्लानी
गात्रातिल रात्र सरावी
जगण्याचा उत्सव व्हावा
शिव सुंदर जे जे त्याचा
जीवास वेध लागावा..
हा देह कुणी ना परका
सोबती जन्मजन्मीचा
'मी'रूप रहाया येते
शोधीत आसरा त्याचा
***
आसावरी काकडे
१६.६.२०२१
No comments:
Post a Comment