वाफ होउनी वरती गेले
आकाशाचे बिंब लेउनी
माझ्यासाठी खाली आले
कुणी सोसते ताप उन्हाचा
त्यातुन नकळत जन्मे पाणी
शुभ शकुनांचे दरवळणारे
पाउस-वैभव भोगे कोणी..!
कुणी न येथे असे एकटे
अखंड एकच आहे सारे
देहांचे आकार वेगळे
झाडे मुंगी माणुस तारे
अशा आतल्या एकपणाचे
रोज सकाळी स्मरण करावे
क्षणभर सोडुन कोष अहंचा
'सोहं'च्या ध्यानात स्थिरावे..!
***
आसावरी काकडे
No comments:
Post a Comment