निरंग

दोन प्राणात असते
फक्त त्वचेचे अंतर
बाहेरचा प्राणवायू
प्राण आत आल्यावर

असे सर्वांचा बाहेर
कोट्यवधी शोषतात
आत नेऊन त्यालाही
नाव आपले देतात

करू पाहतात बंद
देहघरात आपल्या
करतात रोषणाई
आत लावून दिवल्या

तोही नांदतो सुखाने
लकाकतो डोळ्यांतून
तेज जिवंतपणाचे
निथळते रंध्रांतून

ये-जा चालूच अखंड
नित्य खेळतो स्पर्शात
रक्तामध्ये मिसळून
भिरभिरतो गात्रांत

आत-बाहेर सर्वत्र
कणाकणात व्यापला
रंग प्राणाचा तरीही
नाही कुणाला कळाला..!
***
आसावरी काकडे
९.८.२०१६