Sunday 9 September 2018

बहर..

झेप कुंपणा पावेतो
होती, असे वाटलेले
त्याचे झाले मृगजळ
मागे धावत राहिले

विस्तारत गेली झेप
किती क्षितिजे गाठली
परतीच्या वाटेलाही
नवी किरणे दिसली

सारे बहर, वाटले
आता सरले भोगून
झरलेल्या फुलांसवे
गंध गेलाय गळून

पण आतली पुण्याई
पुन्हा आली उजळून
माझा वेडा पारिजात
पुन्हा आला बहरून..!
***
आसावरी काकडे
४.९.२०१८

No comments:

Post a Comment